Jonge vriend F. forwardt me zonder commentaar een concertaankondiging van de Buzzcocks. Hij beweegt zich in popmuziekkringen, het fijne weet ik er niet van. Maar enkele jaren geleden stond ik bij hem thuis in een encyclopedisch werk over de punk te bladeren en merkte op dat de Buzzcocks naar mijn mening de beste band aller tijden waren, bar none. Zijn reactie was naar een aangrenzende kamer te lopen en vijfentwintig seconden later terug te komen met de mededeling dat hij het gehele oeuvre aan het downloaden was. Andere generatie!
Kijk, ik ga natuurlijk niet naar dat concert. Geen tijd, te veel lawaai en vooral: ik ga niet dansen en springen. Dat past niet bij me en dat heeft nooit bij me gepast. Ook in de punktijd, of eigenlijk daarna, toen ik de muziek van een aantal bands begon te waarderen, heb ik nooit meegedaan.
Maar dat is nou het leuke van de Buzzcocks (en in mindere mate van de Clash, de Jam en nog een paar andere bands waar de namen me niet meer van te binnen schieten): ze zijn er ook voor mensen die de punkbeweging, wat zeg ik, de hele popmuziek en alle subculturen die daarbij horen een beetje lachwekkend vinden. De jongens van de Buzzcocks maakten briljante liedjes en hun "idioom" was toevallig dat van de punk. Ze wáren geen punk. Ze waren bijvoorbeeld niet echt verschrikkelijk verveeld. Hou op. Dan hadden ze Boredom nooit geschreven.
Een verwaarloosd stukje in het integratiedebat
-
Onder de douche na het zwemmen. Tegenover me zijn twee begin-twintigers met
elkaar aan het babbelen. Een jongen, een meisje. Er staat nog iemand tussen
hen...
4 weken geleden
4 opmerkingen:
Hoe, ik verslik me. Hoe kun, ik verslik me weer, sorry. Hoe ter wereld, ik begin nu ontzettend te hoesten, het houdt niet op. Sorry! Te blaffen werkelijk! Breng me naar een ziekenzaal!!!!
Maar hoe kun je ooit aandacht besteden aan zoiets! Nou ja, je titel geeft wel voldoende aan.
Haha, ik wist dat je dit zou waarderen! Ik hou wel rekening met de mogelijkheid dat het genre een "acquired taste" is. En ook met de mogelijkheid dat de heren Buzzcock 's op avonden dat ze niet hoeven optreden naar Bach luisteren.
Mag ik hier dan als deels massamediawetenschapper in opleiding aan toevoegen dat ik het een geweldig onderwerp én geweldig blog vind? Vooral een onverwacht stuk, dus ik begrijp Bens reactie, maar je maakt wel gelijk de verschillen duidelijk tussen punk 'zijn' en punk 'spelen', en de verschillende wijzen van contemplatie die daarbij horen.
Leuk!
Gabberhouse is ook een "acquired taste." Mijn buurjongen doet erg veel moeite om ervoor te zorgen dat ik mijn dagelijkse dosis krijg.
Dat de heren van Buzzcock op avonden dat ze niet optreden naar Bach luisteren lijkt mij heel onwaarschijnlijk, maar ik geef toe dat je met de mogelijkheid rekening moet houden
Een reactie posten