Waarschijnlijk is de muziek van mijn jeugd niet de enige juiste. Ik denk dat die ongeveer 10 jaar daarvoor werd gemaakt. Ik moet daar eerlijk in zijn. Maar midden jaren zeventig was een heel erg goede tijd. Neem Boney M. Toen mooi omdat je een jongen in de klas had die Bobby zo goed kon nadoen, geholpen door het feit dat hij Molukker was en in het bezit van de langspeelplaat. Nu mooi omdat je de vrouwen prachtig vindt, omdat de Duitse uitspraak van 'cool', die je in 1976 niet opmerkte, je ontroert, omdat je weet hoe het verder ging met Bobby, omdat, kortom, alles nog mogelijk was. Omdat het plezier echt was. Waar ze in ieder geval in Italië geen moeite mee hadden: een afropruik opzetten en gewoon meedoen. Ik kan zo een uur lang clips van Daddy Cool kijken, en ik hoop voor u hetzelfde.
Een verwaarloosd stukje in het integratiedebat
-
Onder de douche na het zwemmen. Tegenover me zijn twee begin-twintigers met
elkaar aan het babbelen. Een jongen, een meisje. Er staat nog iemand tussen
hen...
4 weken geleden
1 opmerking:
Het is precies de muziek van Boney M en van Abba geweest, die mij (liefhebber, toen, van Q65, Cuby en The Cream) hebben doen besluiten niet meer te luisteren naar Radio Veronica. De gruwelijke vercommercialisering.
Toevallig vond ik later, via mijn zus, écht mooie muziek. Nog weer veel later vond ik de echt móóie muziek: Byrd, Tallis, Gibbons.
Een reactie posten