Ik had een dilemma dat de kans niet kreeg een dilemma te worden, maar ik wil het de welwillende lezer toch voorleggen.
Het Verzameld Werk van Karel van het Reve, waar al veel, maar wat mij betreft toch nog lang niet genoeg over geschreven is, verschijnt behalve in een gewone (zeer mooie) editie ook in een luxe editie. Het zullen maximaal 30 sets worden, in leer gebonden en genummerd. De nummers 1 t/m 5 zijn reeds vergeven, zet Wouter van Oorschot er in de prospectus Elsschottiaans bij.
Stel nu, je bent een enorme liefhebber van Karel van het Reve. Je zou het misschien anders formuleren dan Maarten Biesheuvel, voor wie hij God was, maar je begrijpt precies wat Maarten bedoelt. Je bent bovendien niet jaloers of bezitterig aangelegd, en hebt het misschien wat naïeve idee dat je dat iedereen die kennis maakt met VhR's Verzameld Werk er een iets beter mens op wordt. Strenger. Milder. Vrolijker. Moediger. Dan is het je plicht tot het totstandkomen van dat werk naar vermogen bij te dragen - onder andere door royaal aan het goede doel te doneren.
Maar ja, 2500 euro, wat een geld. Daar kun je zoveel andere leuke en nuttige dingen mee doen. Bijvoorbeeld tientallen prachtboeken uit VhR's bibliotheek kopen, wat toevallig ook ten bate van het Verzameld Werk komt.
En dan, wat een kinderachtig gedoe, dat bibliofiele. Het gaat toch zeker om de inhoud. Bij VhR in ieder geval wel.
Maar het dilemma dat ik hierboven schets, kreeg de kans niet eens zich te manifesteren. Ik kan die luxe editie als vegetariër helemaal niet kopen. Kijk, haha, ik hoef die leren banden niet op te eten. En ik draag leren schoenen, dank u! Maar ik wil niet dat er voor mij meer dieren worden gekild dan strikt noodzakelijk. En dan zijn leren boekbanden off limits. Geval gesloten. Dagsluiting.
Een verwaarloosd stukje in het integratiedebat
-
Onder de douche na het zwemmen. Tegenover me zijn twee begin-twintigers met
elkaar aan het babbelen. Een jongen, een meisje. Er staat nog iemand tussen
hen...
4 weken geleden
2 opmerkingen:
Had het daar toevallig laatst over met een vriendin die vegetariër is. Niet over de boekbanden, maar over idealen, en of het zin heeft die te hebben. Zij eet ook kaas en draagt leren schoenen, maar het is belachelijk hoe mensen daarop reageren: ze verplichten haar haast dat ook niet meer te doen omdat ze geen 'echte vegetariër' zou zijn! Hoe een mening van een niet-vegetariër ineens volledig om kan slaan als het niet henzelf betreft...
Hoi Grietje, leuk je weer eens te zien hier! Deze reactie was zeker vooral bedoeld voor mijn allerlaatste stuk over dit onderwerp? Ja, ik schrijf wat af de laatste tijd. How about you?
Een reactie posten