Jaja, zelfs ík wil iets zeggen over Gregorius Nekschot en de vrijheid van meningsuiting!

Je hebt scares die grote delen van de bevolking in hun greep hebben: momenteel angst voor terrorisme en klimaatverandering, nog niet lang geleden angst voor gekkekoeienziekte en de millenniumbug. Maarten van Rossem schreef er afgelopen zaterdag over in de NRC. Er zijn ook scares die het niet helemaal halen, zoals die voor het scheppen van een zwart gat in de deeltjesversneller van het CERN. Too far-fetched, je moet je er wel iets bij kunnen voorstellen.

Ik zou aan de bekende grote scares een kleine willen toevoegen: namelijk de angst dat het met de vrijheid van meningsuiting nu definitief gedaan is. Nieuwste bewijs: Gregorius Nekschot wordt aangehouden. Ja. Maar zo'n vaart loopt het niet. Om te beginnen: het gaat niet om de tekeningen die in het Parool van gisteren onder de alarmerende kop "Hier word je voor gearresteerd" op de voorpagina stonden.

Ik kan wel een of twee tekeningen bedenken die ik vroeger heb gezien (ik vind ze op zijn inmiddels waarschijnlijk overbelaste website niet meer terug), waarvan ik mij kan voorstellen dat mensen ze beledigend vinden, of zelfs vinden dat ze "aanzetten tot haat". Op die paar tekeningen worden islamieten en negers op uiterst laatdunkende wijze afgebeeld. Overigens moeten meer bevolkingsgroepen het ontgelden: met fundamentalistische christenen heeft Nekschot bijvoorbeeld ook niets op - zie hier.

Nekschot is daarbij een wat uitzonderlijk geval onder de politieke cartoonisten, omdat hij meestal geen individuen te grazen neemt. Als politicus of anderszins bekende Nederlander moet je er in Nederland tegen kunnen af en toe onheus behandeld te worden: hogen bomen vangen veel wind en als je niet tegen de hitte kunt moet je maar uit de keuken blijven. Maar Nekschot pakt hele bevolkingsgroepen, ja, hele rassen aan, en daarmee begeeft hij zich op glad ijs. Daar zijn in Nederland wetsartikelen tegen.

Je kunt aan de wijsheid van die artikelen twijfelen (Karel van het Reve was er zoals bekend tegen), maar ze zijn er al jaren, en al die tijd maken mensen van tijd tot tijd gebruik van hun klachtrecht, en heel soms denkt het Openbaar Ministerie dat er misschien een zaak is. Meestal is die er niet. Ik denk persoonlijk dat het met een sisser afloopt, al geloof ik best dat het voor Nekschot nu al een traumatische ervaring is.

Maar die commotie over de vrijheid van meningsuiting lijkt me overdreven. Nekschot is nu net die ene uitzondering - iemand die jarenlang de grenzen van het betamelijke heeft verkend en dat gedaan heeft op populaire fora waardoor hij ertoe bijgedragen zou kunnen hebben (maar het is aan de rechter om dat uit te zoeken) dat een aantal racistische stereotypen weer salonfähig zijn. Intussen zie je in de krant, op de televisie en op Internet overal de stuitendste meningen. Aan het inperken ervan zou geen beginnen zijn.

En wat heel erg is: mensen die het voor Nekschot opnemen en er dan bij zeggen dat die tekeningen weliswaar niet hun cup of tea zijn, maar dat de vrijheid van meningsuiting blablablabla. Die D66'er. Ik ben bang dat die zich op zo'n moment een soort Voltaire waant, die overigens nooit gezegd schijnt te hebben dat hij tot zijn dood het recht van een ander om abjecte meningen te uiten zou verdedigen.