Basketballers

Hadewych Minis zegt in het Parool van afgelopen zaterdag dat ze van basketballers houdt:

"Als ik iets aantrekkelijk vind, zijn het wel lange donkere mannen die met een basketbal in de weer gaan. Ik heb ook een grote liefde voor jarentachtigfilms. Ik weet niet wat het is, maar er waren heel veel films met basketballers."

Dat zet mij wel even aan het denken. Ik begrijp precies wat ze bedoelt, maar welke films kunnen dat geweest zijn? Een IMDB PowerSearch biedt raad: zoek op trefwoord 'basketball' en kies het juiste decennium.

De meeste van de 63 gevonden titels zijn zo obscuur dat ook Hadewych, die ongetwijfeld meer films gezien heeft dan ik, ze waarschijnlijk niet kent. Airplane staat erbij - natuurlijk, met de echte Kareem Abdul-Jabbar. Erg leuk, maar niet wat Hadewych en ik bedoelen, al was het maar omdat er niet in gebasketbald wordt. Blijven over tienerfilms als Porky's en The Breakfast Club. Episodes van tv-series ook, waaraan ik overigens nog Happy Days zou willen toevoegen - begon in 1974, maar liep door tot 1984. Maar die bedoelen we niet, geen donkere mannen en niet de juiste sfeer.

Maar... Hadewych is nog jong, en kan allicht de jaren tachtig en de jaren zeventig verwarren. Misschien bedoelt ze deze, en als ze hem niet kent wil ze hem vast zien: The Gambler uit 1974. Klopt gewoon. Toch een beter decennium, de jaren zeventig.

Hadewych vervolgt trouwens:

"Sowieso heb ik iets met groepen mannen. Zodra mannen in een groep voorbij lopen, doet me dat toch meer dan wanneer een man alleen voorbij loopt. Dat straalt een soort seksuele kracht uit."

Dat lijkt me een truism, al heb ik het natuurlijk met groepen meisjes, en zou ik het dan eerder hongerigheid noemen dan seksuele kracht. Hockeyen is niet waar het ons echt om te doen is. Of zoals het in die typische jarentachtigfilm Up the creek nog directer werd verwoord: "We're here to get laid".