zaterdag 18 oktober 2008

Doe dat eens na, Michelle Obama!

Vanaf het moment dat Claudia "Lady Bird" Taylor met Lyndon B. Johnson trouwde, was ze dienstbaar aan zijn ambities. Altijd binnen een halfuur warm eten op tafel, op welk uur haar man ook thuis kwam, en met hoeveel onaangekondigde gasten ook. Als het eten niet goed genoeg was voor de gelegenheid (onaangekondigde gast bleek jarig, bijvoorbeeld) schold Johnson haar ten overstaan van iedereen uit.

Lady Bird was heel verlegen, maar maakte er het beste van als ze toch in gezelschappen moest verkeren. Een van de vele pijnlijke episodes in haar leven was eind jaren dertig, de tijd dat haar man net representative was en Longlea frequenteerde. Longlea was het landgoed van zijn belangrijkste financiƫle ondersteuner, de oliebaron Charles Marsh. Behalve om politieke redenen kwam Johnson er omdat hij een relatie had met de minnares en latere vrouw van Marsh, de oogverblindend mooie, intelligente en wereldse Alice Glass. Longlea kwam zo dicht bij een "salon" als je in Amerika kon komen: er kwamen politici die uit Marsh' hand aten, maar ook intellectuelen en kunstenaars, velen gevlucht uit Europa.

Als Lady Bird mee naar Longlea was, hoorde ze de conversaties stil aan. Maar terug in Washington ging ze naar de bibliotheek en leende ze de boeken waar ze over had horen spreken - en las ze ook. Mein Kampf las ze, waardoor ze veel beter dan de meeste Amerikanen begreep wat er in Europa gebeurde. En de regelmatige gasten op Longlea, zelf blijkbaar toch niet zulke lezers, hadden het nog lang over de "zomer toen Lady Bird Oorlog en Vrede las". Steeds dat boek bij zich. En toen ze het uit had, "she felt there was something to be gained by a rereading", schrijft Robert Caro. En ze herlas het, helemaal.

Ik neem me vaak nog tijdens het lezen voor om een boek meteen, zodra ik het uit heb, te herlezen, om alles wat ik gemist heb op een rijtje te krijgen. Het enige boek waarmee ik dat ooit gedaan heb is Oorlog en Vrede. Wel heb ik de tweede keer de hoofdstukken overgeslagen waarin Tolstoj zijn gedachten over de geschiedenis uitwerkte.

Geen opmerkingen: