Vegetarisch (4)

Lang geleden, Rusland heette nog de Sovjet-Unie - als u begrijpt wat ik bedoel, ik weet best dat het ingewikkelder is -, las ik eens in een boekenbijlage van een krant een recensie van een boek over de Sovjet-Unie waarin de auteur o.a. vertelde dat hij bij Russen thuis was geweest die alles wat in het Westen over de Sovjet-Unie werd gezegd als propaganda afdeden.

Alles, ook dat ze er minder makkelijk aan lekker eten zouden kunnen komen dan in het Westen.

Terwijl, vertelde die auteur (Hedrick Smith?), hij bij die mensen thuis in olie gebakken sneetjes oud brood te eten had gekregen met niets erbij. Ik weet niet meer of hij hun nu wel of niet had gezegd dat het in het Westen eigenlijk altijd wel lukte om je gasten iets meer voor te zetten dan dat.

Ik heb uit dat verhaal de wijze les getrokken dat je altijd nog oud brood in olie kunt bakken als je eens niets in huis hebt. Sterker nog: als ik eens niets in huis heb, zoals deze avond, ben ik blij dat ik dat kan gaan doen, want ik vind het echt heel erg lekker. Sinds ik het voor het eerst geprobeerd heb, denk ik toch dat het ook weer niet zó slecht was in Rusland/de Sovjet-Unie. Goed, je moest, om Het klein orkest te citeren, wel ‘voorzichtig met je mening omgaan’, maar in olie gebakken brood is een traktatie.

Je hoeft maar op twee dingen te letten:

• Het moet volkorenbrood zijn. Met die voorwaarde heb ik thuis geen moeite, ik koop nooit anders. Je mag hopen dat dat bij die arme Russen ook goed ging. Je had in die tijd in Rusland twee soorten brood: de kirpitsj, een bruin brood met veel rogge, dus volkoren (je schijnt van rogge geen niet-volkorenbrood te kunnen maken), en dus heel gezond en bovendien bijzonder lekker - en de baton, een witbrood dat niet alleen, net als alle witbrood waar ook ter wereld, nergens goed voor was, maar ook vaak een rubberachtige consistentie had, al zou die misschien bij het bakken verdwijnen.
• Er moet wat zout over. D.w.z. het hoeft niet, in brood zit al zout (al kon je daar in Rusland niet de boerderij op wedden), maar wat extra korrels maken het echt een feest.

Misschien zegt u nu: ja, als je met zó weinig blij bent, is het niet moeilijk vegetariër te zijn. Ik daarentegen, ik ben een levensgenieter. Brood in olie bakken OK, maar dan ten minste het met knoflook inwrijven en het vooral bíj iets eten. Niet puur en alleen.

Maar ik ben ook een levensgenieter. Goed, soms een beetje balorig of allenig, maar verder, ja, geniet ik van die kleine dingen. Zo moeilijk is het ook weer niet. Laat u niet gek maken door wat u in de krant of op internet leest, van links of rechts.