Dat viel reuze mee, de Karel van het Reve-avond. Als ik heel eerlijk ben moet ik wel zeggen dat ik me meer op mijn gemak gevoeld zou hebben als ook mijn vrouw erbij was geweest - zij zou ongetwijfeld als enige "Bravo!" hebben geroepen na het optreden van Emmy Verhey en ik vind dat altijd weer gênant, maar zonder haar is het maar alleen. Maar gek genoeg heb ik geen moment overwogen haar mee te vragen en voor de kinderen eens op een doordeweekse dag de oppas te laten komen - Karel van het Reve-feestjes zijn mijn feestjes.
De avond werd plezierig aan elkaar gepraat door Theodor Holman en op Wouter van Oorschot na hielden de sprekers het verder kort en in stijl. Ook Ronald Plasterk, die helaas de fout maakte een oude column van hemzelf voor te lezen waarin hij KvhR op een foutje wilde wijzen, wat niet overtuigde. (Het gaat om een vermeende fout in "Kalf" op bladzijde 394 van Achteraf - níet column 394, meneer Plasterk, dat boek bevat wel 400 bladzijden, maar geen 400 columns, zoiets zie je toch! - ik kom hier graag binnenkort op terug.)
Ik ben er ook nog niet helemaal uit of het nu verstandig was van de minister om die column voor te lezen. Ja, daarmee liet hij merken dat hij écht al jaren liefhebber is, en dat deze avond geen verplicht nummer voor hem was. Maar nee, het was geen goede column, en hij was zelfs extra ongelukkig, omdat hij begon met de mededeling dat Gerrit Komrij wat hem betreft de beste columnist was, gevolgd door Tamar en Karel van het Reve. Daarvoor verontschuldigde hij zich weer meermalen, zeggend dat hij er nu misschien anders over dacht, wat zijn zaak niet beter maakte. De gemiddelde aanwezige in de zaal was ouder dan de minister, en wekte niet de indruk ooit een andere columnist beter dan Karel te hebben gevonden. Stond de minister onverwachts toch nog als windvaan te kijk.
Wat ik weer mooi vond, was wat Plasterk vertelde over het gedicht van Goethe dat hij op de begrafenis van Jan Wolkers voorlas: dat had hij uit de laatste Achteraf van VhR gelicht. Hij had die ene regel erg mooi gevonden en de rest erbij gegoogeld. Zo hebben vele VhR-liefhebbers al jaren hun "corpus" opgebouwd - maar dan zonder Google natuurlijk.
Maar het onbetwiste hoogtepunt van de avond was dus Emmy Verhey, die de chaconne uit de 2e partita van Bach speelde. Daarna ontfutselde Holman haar nog het geheim dat zij degene was die Sacharovs manuscript (in haar vioolkist) had meegesmokkeld. Zonder opscheppen: dat had ik combinerend en deducerend al jaren geleden bedacht, maar het was leuk het van haarzelf te horen.
En het forum dan, waar ik zo tegenop zag? Nou, dat was goed gepland - na de pauze. Ik had het belangrijkste gezien en gehoord en ben tijdens de pauze vertrokken, niet echter dan nadat ik mijn cd's in ontvangst had genomen en me als belangstellende had ingeschreven voor een op handen zijnde veiling van boeken uit KvhR's bibliotheek ten bate van het Verzameld Werk. Ik wil gaan bieden op een boek met opdracht van Andrej Amalrik. "Just how obscene an amount of cash are we talking about here? Profane or really offensive?" "Really offensive."
Een verwaarloosd stukje in het integratiedebat
-
Onder de douche na het zwemmen. Tegenover me zijn twee begin-twintigers met
elkaar aan het babbelen. Een jongen, een meisje. Er staat nog iemand tussen
hen...
4 weken geleden
7 opmerkingen:
Naschrift: Ben Hoogeboom wijst mij er ondershands op dat elke rechtgeaarde Karel van het Reve-kenner weet dat Emmy Verhey "spionne" was, en wel sinds een interview met VhR in 1986.
Ik heb net die chaconne beluisterd. Emmmy moet wel van Karel gehóuden hebben, want ze speelde zo ongeveer het moeilijkste stukje dat er van Bach te vinden is. Het mooiste ook. Hulde.
De minister had natuurlijk zijn toespraak zo moeten beginnen: ‘Dames en heren. Er zijn drie schrijvers die ik waardeer. Elsschot. Van Gravendorp. En Karel P. van het Reve.’
Dan had hij ons echt geraakt.
Geniaal! Een minister die een pastiche-toespraak zou hebben gehouden, die zouden we niet licht vergeten. Maak hem te zijner tijd eens af, Ben, op je eigen blog?
Dat is gebeurd, Wouter, zij het op een beetje beledigende manier.
Dames en heren, liefhebbers van Ronald Plasterk, Karel van het Reve en Ben Hoogeboom: die toespraak vindt u hier.
{Ben, daar moet je echt aan geloven. Je moet linken. Niet alleen omdat je zo schofterig snel en veel schrijft dat iemand die jouw blog wel weet te vinden maar vanochtend heeft uitgeslapen het stuk al niet meer in beeld krijgt. Vooral ook omdat linken bij Internet hoort als [bedenk zelf een vergelijking]. Linken kan ook in reacties, in ieder geval bij weblogs die met Blogger zijn gemaakt.
Typ eerst:
<a href="">hier</a>
Op de plaats van 'hier' mag natuurlijk eender wat staan, dat begrijp je.
Dan ga je even (vanuit een tweede browservenster, zodat je zeker weet dat je typwerk niet verloren gaat) naar de exacte pagina waar je naartoe wilt linken - in jouw geval dus zeker niet gewoon http://benopnieuw.blogspot.com, (want dan moet de lezer nog ettelijke berichten omlaag scrollen), maar naar naar http://benopnieuw.blogspot.com/2007/12/toespraak-van-minister-plasterk.html.
Je kopieert de hele URL zoals die in het URL-veld staat. Ga terug naar de reactie die je aan het typen bent. Plak de URL tussen de twee dubbele aanhalingstekens. Klaar.
Of wist je dit allemaal al? Hoe dan ook: gewoon doen!}
Bedankt voor de tip, Wouter! Ik wist dat nooit, dat je de datum van zo’n stuk in je link moest noemen, joh! Zo leert een mens elke dag iets. (Wel grappig hè, Ronald Plasterk begint ook echt zo kinderachtig te praten tegenwoordig, er komt geen verstandig woord meer uit zijn mond, vrees ik. Het eigenlijk meest angstaanjagende van zijn ministerschap vind ik zijn zwijgen over de kwestie Van Krimpen-Hera. Hij had toch op z’n minst even in Buitenhof of in Nova z’n standpunt kunnen geven. Maar nee.)
Een reactie posten