Dat vreemde dammetje waar de militair op de foto in mijn vorige post naast staat is zeer herkenbaar. D.w.z. de situatie is herkenbaar: je bent in een vreemd land en hebt geen idee hoe dingen werken of waar ze voor dienen. Maar als militair kun je daar niet lang bij stilstaan. Je moet gearresteerde terroristen bewaken, en als de schapen daardoor vandaag misschien geen water krijgen is dat lullig voor de schapen. Waarschijnlijk denkt de militair trouwens helemaal niet aan die schapen, maar de bevolking wiens harten en geesten je wilt winnen wel.
Ik spreek uit ervaring, want in 1991 nam ik als militair in Irak deel aan de operatie Provide Comfort. Provide Comfort was de poging iets goed te maken na het "verraad" van de coalitietroepen, die de bevolking van Irak bij aanvang van de bevrijding van Koeweit hadden opgeroepen tegen Saddam Hoessein in opstand te komen, maar het na een opmars van een paar honderd kilometer in Irak wel genoeg vonden - zodat Saddam nauwelijks verzwakt aan de macht bleef en wraak kon nemen op de Koerden en de Sji'ieten. De Sji'ieten zaten op een voor de Amerikanen strategisch onhandige plaats - het werd voor Irak wel een no-fly zone, maar de Sji'ieten konden makkelijk vanaf de grond worden vermoord. De Koerden daarentegen hadden een goed verdedigbaar gebied en konden worden geholpen met het vestigen van een de facto onafhankelijke staat.
We bivakkeerden op een terrein waarvan wij geen flauw idee hadden waar het ooit voor gediend had. Wat we gelukkig wel zagen, want af en toe moet er toch iets overeenkomen met je verwachtingen, was een portret van Saddam Hoessein met kogelgaten. Bekend van de televisie! Helaas, op een dag sprak ik met een van de kwartiermakers. Wat wisten zij van deze plaats? (Niets.) En hadden ze de Koerden nog ontmoet die die gaten in dat portret hadden geschoten? Nee, dat hadden ze zelf gedaan. "Zelf gedaan???" (Wij moesten elke avond onze kogels tellen en het kamp stond op zijn kop als één ontbrekende niet verantwoord kon worden.) "Ja, met een hamer." Later bedacht ik dat ze het ook zelf geschilderd konden hebben, je wist dat het Saddam moest voorstellen, maar de gelijkenis was klein.
Ik moet er nog ergens een foto van hebben. Help me herinneren.
Een verwaarloosd stukje in het integratiedebat
-
Onder de douche na het zwemmen. Tegenover me zijn twee begin-twintigers met
elkaar aan het babbelen. Een jongen, een meisje. Er staat nog iemand tussen
hen...
3 weken geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten