Op de IMDB staat een grote verzameling citaten uit Married with children. Erg leuk. Sterker nog: minstens een van de drie "cracks me up". Het bij ons thuis tot gevleugeld woord geworden Did I hear YMCA? van mijn vorige post zit er niet bij, en dat is misschien ook terecht - hij is erg makkelijk en moet het van de uitvoering hebben.
De volgende scène daarentegen heeft het ten onrechte niet gehaald. Zoals de allerbeste grappige dialogen heeft hij een stellende, een vergrotende en een overtreffende trap - al duurt die vergrotende trap maar een fractie van een seconde: het moment tussen de eerste en de tweede zin in. Ik citeer uit mijn hoofd, en dus in het Nederlands - durf ingewikkelde citaten alleen in vertaling aan. Ik herinner me trouwens wel meer niet: weet niet meer of buurman nu Steve of Jefferson was. Ik denk Steve.
Al kan niet op de naam van een liedje komen dat hij op de radio heeft gehoord. Neuriet het voor aan Steve, maar die weet het ook niet. Samen zitten ze te piekeren. Dan komt Al met een idee: "We noemen gewoon alle nummers die we kennen op, en wat er dan overblijft is het nummer dat we zoeken!"
Ik vind dat al heel grappig. Nog grappiger is dat Steve enthousiast reageert op dit idiote plan (de vergrotende trap in deze grap). Maar briljant is wat mij betreft dat Steve ook meteen begint, en waarmee: Them bones them bones them bones! Daar heb ik niet van terug.
(Als uw Engels goed is, zet deze dan even onder Cultural References in het Wikipedia-lemma, OK?)
Een verwaarloosd stukje in het integratiedebat
-
Onder de douche na het zwemmen. Tegenover me zijn twee begin-twintigers met
elkaar aan het babbelen. Een jongen, een meisje. Er staat nog iemand tussen
hen...
3 weken geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten