Nieuwe bloeddorstige dino ontdekt

Zojuist had ik het genoegen te zien dat B., bij u misschien bekend als blogster maar voor mij een gewaardeerde collega (maar natuurlijk óók een blogster), geïnspireerd was door een gesprek dat we vanmiddag hadden. Dat gesprek ging over een vertaling over haarverzorgingsproducten waar V. mee bezig was, en waar "sterk haar" in voor leek te komen. B. merkte op dat dat vreemde begrip haar aan LenaLena deed denken. Wij wisten niet wie dat was. Wie dat ook niet weet, maar wel benieuwd is, checke dus hier.

V. vertelde nog dat ze geabonneerd is op de Franse Cosmopolitan, en dat ze elke maand trappelt van vreugde als ze hem in de bus heeft gekregen. "Ben jij een Cosmo girl, V.?" "Ja, hoezo?" "Ja maar..." "Jullie kennen de Nederlandse Cosmo natuurlijk. Of de Amerikaanse. De Fransen kunnen schrijven, en ze weten wat ironie is. Daarom is de Franse Cosmo echt leesbaar."

Ik herkende V.'s enthousiasme voor een tijdschrift. Ik heb dat jarenlang gehad met de Kijk. Mijn dochter van negen heeft het nu met de Kidsweek: op donderdagmiddag thuiskomen, er wel zo'n beetje op rekenen dat hij er zal zijn, ja, je er zelfs op verheugen. Maar dan toch weer ongelooflijk blij verrast en gelukkig zijn als hij er echt ligt, en heerlijk gaan lezen.